ආවෝ - ගියෝ බ්ලොග් කලාව හා බ්ලොග් කලාවේ පංච ශීලය

Image: digitalart / FreeDigitalPhotos.net
ආයෙම ලියන්න හිත නම්මවගන්න එකට වඩා අමාරු වුණේ, දවස තිස්සෙම පරිගණක තිර දිහා බලාගෙන ඉඳල හෙම්බත්වෙලා තියෙන ඇස් හතර ගෙදර ආවට පස්සෙත් පරිගණක තිරයට යොමු කරගෙන වැඩ කරන එකයි. ලියන්න ඕන කියන සිතිවිල්ල කොච්චර හිත අස්සේ හක්කලං ගැහැව්වත් ඒ සිතිවිල්ල දියාරු කරන මහ බලවේගය වුණේ ඔන්න ඔය කාරණාව නිසා හටගත්ත, වස කම්මැලිකම ම තමයි. අන්තිමේදි ඉඳල ඉඳල මාස ගාණකට පස්සේ ඔන්න අයේම ලියන්න පටන් ගන්න ඕනමයි කියන තැනට හිත නම්මවාගන්න පුළුවන් වුණා. ඊයේ හවස හොඳ නින්දක් නිදාගෙන මේ මහ පාන්දර නැගිටගෙන මේ අකුරු කරන්නෙ ඒ සිතිවිල්ලට පින්සිද්ධ වෙන්නයි.

මං හා හා පුරා කියල මේ බිලොග් ලිවිල්ල පටන් ගත්තේ 2010 පෙබරවාරි 28 වෙනිදා. එදා මං මේක පටන් ගත්තේ පොඩි ටෙස්ටින් එකක් විදිහට. පටන් ගත්ත කාලේ නම් මං බ්ලොග් කෙරුවාව ගැන මේ ලෝකේ දෙයක් දැන ගෙන හිටියෙ නැහැ. බ්ලොග් එක පටන් ගත්තට පස්සෙ සිංහල බ්ලොග් කෙරුවාව ගැන වැඩි විස්තරයක් දැන ගන්න ලැබුණේ විජය පරිගණක 2010 මාර්තු කලාපයෙන් කියලයි මතක. ඒ කලාපයේ සිංහල බ්ලොග්කරුවන්ගේ සංසදය ගැන පුංචි ලිපියක් පළවුණා. ඉන් පස්සේ තමා බ්ලොග් එකට නමක් එහෙම දාගෙන අළුතින්ම වගේ බ්ලොග් එක පටන් ගත්තේ. බ්ලොග් එකට නමක් හොයන්න ගියහම තමා එපා වුණේ. නම් කිහිපයක්ම හිතේ කැරකි කැරකි තිබ්බත් අන්තිමේ ...::: සියපත :::... by sansarasidu කියන නම අනෙක් නම් ඔක්කොම යට කරගෙන කරළියට ආවා. ඒත් එක්කම වගේ සිංහල බ්ලොග්කරුවන්ගේ සංසදයේ සාමාජිකත්වය ඉල්ලන්නත්, මගේ පුංචි අඩවිය සිංහල බ්ලොග් කියවනයට එකතු කරන්න කියල ඉල්ලන්නත් මං අමතක කළේ නැහැ. පරණ පෝස්ට් මකලා දාලා අළුතෙන්ම පෝස්ට් එකක් දැම්මේ මාර්තු 06 වෙනිදා. ඒ "ඔබ.." කියල නම් කරපු පුංචි නිසඳැසක්. ඒ පෝස්ට් එකට කමෙන්ටුවක් වැටුණේ ගොඩක් පහුවෙලා. මතක විදිහට නම් මාර්තු 23 වෙනිදා, දුකා අයියගෙන් තමා. දන්නවනේ ඉතින් දුකා අයියා කියන්නේ සිංහල බ්ලොග්කරණයේ පතාක යෝධයෙක්නෙ. එහෙම කෙනෙක්ගෙන් මං වගේ කෙනෙකුගේ අඩවියේ කමෙන්ටුවක් වැටුණා කියන එක කොච්චර ලොකු දෙයක් වුණා ද කියල කියන්න වචන නැහැ. ඒත් දුකා අයියාට කලින් මා වටා එක් රොක් වුණේ වෙනමම පිරිසක්. මගේ පෝස්ට් එකකට පළවෙනි කමෙන්ටුව වැටුණේ බිඟු අයියගෙන්. මාර්තු 07 වෙනිදා මං පළ කරපු "අවවාදය" කියන නිසඳැසට බිඟු අයියා, කණියා, චේජනා අක්කා වගේ ම Raven හෙවත් නලින් සහ විශ්මි නංගියාත් කමෙන්ට් කර තිබුණා. මගේ බ්ලොග් කෙරුවාවට පන්නරය ලැබුණේ මේ අයගෙන්. වැඩි කල් නොයාම මේ ගොන්නට තවත් අය එකතු වුණා. ඒ අතරේ නිතරම මගේ අඩවියට ගොඩවැදිල ගුණදොස් කියන්න අමතක නොකළ කිහිපදෙනෙක් හිටියා. බිඟු අයියා, චේජනා අක්කා, Raven සහ විශ්මි, දිල් අක්කා, නිමන්ති අක්කා, තිස්ස අයියා, රන්දිල් අක්කා, මිස්සක, නිල් අහස, රවා, ගල්මල් අයියා වගේම කාකා හෙවත් කතන්දර අයියත් ඒ අතර හිටියා... තවත් කල් යත්දි මේ පිරිසට පිස්සාගේ පලාමල්ල, වැම්පි, Hasitha, ප්‍රියන්ත අයියා, මාරයියා, හසියා, හෙළයා, අභීත අයියා, Ansh Lucky Sri Jay, බුද්ධි අයියා, Jeew අයියා, සුලා අයියා වගේම අපේ ආදරණීය මයික්‍රොසොෆ්ට් හා නගාත් එකතු වුණා. නම් කියන්න බැරි වෙච්චි තව බොහෝ දෙනෙක් ඉන්නවා මයෙ හිතේ. ඒ හැමෝම සමාව භජනය කරත්වා! මගේ අඩවියේ මගේ පළමුවෙනි සහෘදයා (Follower) වුණේ, චමිදේවා සහෝදරයා. ඒ වගේම 100 වෙනි සහෘදයා විදිහට මගේ අඩවියට එක්වුණේ හූනා සහෝ. අද වෙනකොට මගේ සහෘදයෝ ගණන 115 ක් දක්වා වැඩිවෙලා තියෙනවා. එදා සිට අද දක්වා දුකේදිත් සැපේදිත් මාත් එක්ක රැඳිලා හිටිය ඒ හැමදෙනාටම මං ගොඩක් ස්තුතිවන්ත වෙනවා. විශේෂයෙන් මං ගොඩක්ම කඩා වැටුණු වෙලාවේ මාත් එක්ක හිටි හැම දෙනාවම බොහොමත් ම ආදරයෙන් මතක් කරන්න කැමතියි. ඒක මට කොච්චර ලොකු හයියක් වුණා ද කියල කියන්න, එදා මේ සයිබර් අවකාශයෙදි මට ලැබුණු ඒ ලෙංගතුකම සැබෑ ජීවිතයෙදි මට කවමදාකවත් ලැබිල නැති බව විතරක් කිව්වහම ඇති කියල හිතෙනවා.

මගේ බ්ලොග් එක පටන් අරගෙන අවුරුද්දකට වඩා වැඩි කාලයක් ගත වෙලා තිබුණත් මගේ ආවෝ - ගියෝ බ්ලොග් කලාව නිසා මං තවම ඉන්නේ බ්ලොග් පෝස්ට් අර්ධ ශතකය පේන මානයේ. ඒ ගැන නම් මගේ හිතේ පොඩ්ඩක්වත් දුකක් නැහැ. මොක ද මට ඕන වුණේ හයියෙන් දුවන්න නොවන හින්දා. මං මේ ගමන ආවේ බොහොම හෙමින්. කොටින් ම කිව්වොත් ඉබි ගමනකින් කිව්වොත් ඒක නිවැරදියි.

බ්ලොගර් අඩවියම, බ්ලොග් එකක් කියන එක හඳුන්වත්දි කියල තියෙන විදිහට, බ්ලොග්කලාවෙදි අනුගමනය කළ යුතු සැබෑ නීති-රීති කියල දෙයක් නැහැ. කොටින්ම එය ඔබේ ඕනෑ එපාකම් මතම පවත්වාගෙන යා හැක්කක්. ඒත් බ්ලොග් එක පටන් ගත්ත මුල් කාලේ ඉඳලම කරුණු කාරණා කිහිපයක් තරයේ පිළිපදින්න මට ඕන වුණා. ඇත්තම කිව්වොත් බ්ලොග්කරණයෙදි මගේ ස්වයං විනය එහෙමත් නැත්නම් පංච ශීලය වුණෙ මේ කරුණු ටික තමා.

1. සෑම විට ම අන් අයගේ ප්‍රකාශණ අයිතීන් සුරකිමි. (මින් පෙර වෙනත් අයෙක් පළ කළ ලිපියක්/ඡායාරූපයක්/සිතුවමක් හෝ වෙනයම් ඕනෑම අන්සතු දෙයක් නිසි අවසරයකින් තොරව මගේ අඩවියේ පළ නොකරමි. අවසරය ඇතිව පළ කරන යමක් වේ නම් ඒ සඳහා අදාළ පාර්ශවය වෙත සබැඳියකින් කෘතගුණ දක්වමි.)
   
2. මගේ බ්ලොගයට දේශපාලනය ඈඳා නොගනිමි.
   
3. මගේ බිලොගයට ආගම්වාදය ඈඳා නොගනිමි.
   
4. මගේ බ්ලොගයට ජාතිවාදය ඈඳා නොගනිමි.
   
5. කියවන්නට හිරිකිත, අසභ්‍ය අන්තර්ගතයන් මෙන්ම, වෙළඳ දැන්වීම් ද කිසිවිට යොදා නොගනිමි.
   

අදටත් මං බොහොම ඕනෑකමකින් බ්ලොග්කරණයේ මේ පංච ශීල ප්‍රතිපදාව ආරක්ෂා කරනවා. සමහර විටෙක සිංහල බ්ලොග්කරණයේ තවත් පතාක යෝධයෙක් වන Taboo Subjects ලියන Taboo සර්, පහුගිය වසරේ හොඳම බ්ලොග් අඩවි තෝරද්දි, "සරල ජනප්‍රිය බ්ලොග්කරණය" වෙනුවෙන් සම දෙවන ස්ථාන 5 ක් තෝරද්දි ඒ අතරට මගේ "සියපත" ත් නම් කළේ ඒ නිසා වෙන්න ඇති කියල මට හි‍තෙනවා.


* සේයාරූ මා විසින් ලබාගත් screen shots වලිනි. දැන් මෙම අඩවිය අන්තර්ජාලයෙන් ඉවත් කරගෙන/ඉවත් කර ඇත.

මගේ සියපත කියලම ලිව්වේ වෙන හේතුවක් හින්දා නෙමෙයි. පහුගිය කාලේ අළුතෙන් සෑහෙන්න බ්ලොග් අඩවි ප්‍රමාණයක් බිහිවුණා නෙව. ඉතින් දන්නෙම නැතිව සියපත කියල තවත් අඩවියක් බිහිවෙලා තිබුණා. ඒක ටිකක් හිත සසල කරන සිදුවීමක් වුණත් අදටත් ඒ සොහොයුරා එක්ක මගේ අමනාපයක් නැහැ. ඒත් එක ම නමකින් අඩවි දෙකක් තියෙන එක කියවන්නන්ටත් අපහසුවක් නිසා මගේ අනන්‍යතාවය රැඳෙන නමක් යොදාගන්න මට ඕන වුණා. ඒ හන්දා රන්දිල් අක්කගෙත්, මාරයියගෙත් උපදෙස් මත මාව කවුරුත් දන්න හඳුනන සන්සරසිදු කියන නමින් ම මේ බ්ලොග් අඩවිය නැවත නම් කරන්නට මං හිත හදා ගත්තා. බ්ලොග් අඩවියෙ ලිපිනයත් එක්ක ගලපලා ගත්තම අඩවිය සඳහා හොඳටම ගැලපෙන නම හදාගන්න මට පුළුවන් වුණා කියල හිතෙනවා....

...::: සන්සරසිදු BlogSpot :::...
හිතේ තෙරපෙන... දහස් සිතිවිලි... අකුරු වෙන තැන...

ඉඳින්... අර කිව්වත් වගේ හිතේ තෙරපෙන දහස් සිතිවිලි අකුරු කරන්නයි මේ සුදානම....